ឆ្នាំមុន យើងបានចាប់ផ្តើម ខ្សែទូរស័ព្ទសេរីភាព ដែលជាខ្សែទូរស័ព្ទដំបូងបង្អស់របស់ប្រទេសជាពិសេសសម្រាប់ក្មេងស្រីវ័យជំទង់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ វាគឺជាការឆ្លើយតបទៅកាន់ការគម្រាមកំហែងដែលបង្ករដោយជំងឺ COVID-19 និងមានអត្ថន័យសម្រាប់ក្មេងស្រីដែលស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់បន្ទាន់ដោយសារអ្វីមួយ ឬនរណាម្នាក់។
សប្តាហ៍នេះ យើងបានទទួលទូរស័ព្ទពីម្តាយរបស់រក្សា។ មានតែរក្សា និងម្តាយរបស់នាងតែប៉ុណ្តោះ ព្រោះប្តីរបស់នាងបានចាកចេញទៅហើយ។ នាងមិនមានលុយដើម្បីទិញម្ហូប ហើយព្រមទាំងមានបញ្ហាសុខភាពរ៉ាំរ៉ៃទៀតផង។ ផ្ទះដែលនាងជួលនៅ ត្រូវបង់ $50 ក្នុងមួយខែ បូករួមទាំងថ្លៃទឹកភ្លើងផង ប៉ុន្តែប្រាក់ចំណូលរបស់នាងបានពីអ្នកអនាម័យនៅក្លីនិកបានត្រឹមថ្លៃចំណាយរបស់អ្នកតែម្តង ($50 ក្នុងមួយខែ)។ នាងកំពុងព្យាយាមរកការងារជាអ្នកបោកគក់ខោអាវឱ្យគេ។
ពួកគេពេលខ្លះបានញាំអាហារបីពេលក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែភាគច្រើនពួកគេបានត្រឹមតែញាំបាយប៉ុណ្ណោះ។ នាងមានអារម្មណ៍ថាដូចជាត្រូវជាប់គាំង និងពោរពេញដោយក្តីបារម្ភថានាងនឹងត្រូវតែបង្ខំចិត្តឱ្យកូនស្រីរបស់នាងរកការងារធ្វើ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើកូនស្រីអាយុ 13 ឆ្នាំរបស់នាងព្យាយាមរកការងារធ្វើ វានឹងនាំឱ្យនាងរងការកេងប្រវ័ញ្ច។
នេះគឺជាមូលហេុតដែលខ្សែទូរស័ព្ទសេរីភាពបានបង្កើតឡើង៖ គឺដើម្បីបង្ការមិនឱ្យមានឱកាសនៃការកេងប្រវ័ញ្ចកើតឡើង និងលងបន្លាចក្មេងស្រីអស់មួយជីវិតឡើយ។
ជំនួសមកវិញ ក្រុមការងាររបស់យើងកំពុងផ្តល់កញ្ចប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ដល់គ្រួសាររបស់រក្សា ហើយនាងនឹងនិយាយជាមួយបុគ្គលិកករណីរបស់យើងអំពីរបៀបដែលយើងអាចផ្គត់ផ្គង់ការអប់រំ និងដំណើរឆ្ពោះទៅមុខរបស់នាង ដូច្នេះនាងមិនឃើញខ្លួនឯង (ឬអនាគតកូនៗរបស់នាង) នៅក្នុងស្ថានភាពនេះតទៅទៀតទេ។
ព័ត៌មានលម្អិតអំពីការកំណត់អត្តសញ្ញាណត្រូវបានដកចេញសម្រាប់ឯកជនភាព ហើយពាក្យពេជ្រមួយចំនួនត្រូវបានកែសម្រួល បន្តិចបន្តួចដើម្បីបកប្រែទៅជាភាសាអង់គ្លេសមានអត្ថន័យកាន់តែប្រសើរ។
